Sul’dam / Damane

Jedyna Moc w Seanchan

Kultura Seanchan oparta jest na sztywnej hierarchii. Do najniższej kasty zalicza się kobiety potrafiące przenosić Moc. Mimo iż uznawane są one za zwierzęta i odmawiane są im podstawowe prawa człowieka, to właśnie na ich sile oparta jest potęga całego Imperium. Na wszystkie kobiety przenoszące Moc, ale jeszcze nie przemienione w Damane, mówi się marath’damane. W Seanchan jest to określenie obraźliwe.

Poszukiwania nowych damane są wyjątkowo wytrwale. Każdego roku do każdej wsi i każdego miasteczka w Seanchan przybywa wizytacja sul’dam. Odbywa się to w formie wielkiego święta, wszystkie dziewczęta i młode kobiety muszą nałożyć obrożę. Jeśli a’dam zadziała i uwięzi kobietę, zostaje ona zabrana z domu, a wszystkie informacje o niej zostają usunięte. W tym samym czasie poszukiwane są również sul’dam. Te same dziewczęta przymierzają również bransoletę a’dam i jeśli uda się im wyczuć emocję pojmanej damane, zabierane są na trening.
Nienawiść do kobiet przenoszących Moc wśród Seanchan wywodzi się od ich przodka Artura Hawkwinga i jego syna Luthaira. Darzyli oni Aes Sedai głęboką nienawiścią i bali się ich potęgi. Luthair i jego potomkowie przenieśli te uprzedzenia na nowy kontynent. Po wojnach z Armiami Nocy, w których walczyły kobiety przenoszące Moc, ta niechęć tylko wzrosła.

Luthair Paendrag miał ogromne trudności podczas podbijania nowych ziem, ale sytuacja ta uległa zmianie gdy otrzymał w darze pierwsze a’dam. Zostało ono wykonane przez Seanchańską Aes Sedai, która próbowała wkupić się w ten sposób w jego łaski. Przedmiot ten zmienił losy wojny, a wszystkie wrogie Paendragowi kobiety przenoszące Moc zostały wyłapane i zmuszone do zabijania własnych popleczników. Nawet Aes Sedai która wytworzyła pierwsze a’dam została ostatecznie pojmana i resztę swoich dni dokonała jako damane. Nowi Panowie nigdy nie uwolnili złapanych w ten sposób kobiet, a nawet zaczęli wyszukiwać je we własnych szeregach. Do dzisiejszego dnia na Seanchan nie można spotkać ani jednej, swobodnie żyjącej Aes Sedai.

Suldam

W Starej Mowie – Dzierżąca Smycz. Pochodząca z Seanchan kobieta potrafiąca kontrolować damane, za pomocą ter’angreala zwanego a’dam. Służbowe mundury suldam to granatowe suknie z czerwonymi i srebrnymi błyskawicami na wyłogach.  Prowadzą surowy i brutalny trening traktując swoje podopieczne jak niebezpieczne zwierzęta. Wymierzają im bolesne kary za najmniejsze przewinienia i nieposłuszeństwo. Niektóre Suldam wierzą że jedynym sposobem na krnąbrne i nieposłuszne damane, jest karanie je poprzez odcinanie języków, dłoni lub stóp. Na szczęście zachowania takie są rzadkie, a Suldam uprawiająca takie praktyki uważana jest za sei’mosiev.

Są również Suldam które uważają się za pobłażliwe, nadając swoim damane imiona ulubionych zwierzątek, klepiąc je po głowie i nagradzając smakołykami jak przy tresurze psów.
Najściślej strzeżoną tajemnicą pośród suldam jest to, że one również potrafią przenosić Moc. Nie trenują tej umiejętności, nie umieją splatać Jedynej Mocy, ale mogą jej dotknąć. Suldam oficjalnie utrzymują, że po latach treningu wykształcają w sobie powinowactwo i dlatego widzą sploty tkane przez damane. Potrafią też dostrzegać w innych kobietach zdolność do przenoszenia. Ta umiejętność jest dostępna tylko dla tych którzy potrafią przenosić Moc.
Ujawnienie tego sekretu grozić może rozpadem całego Imperium Seanchan, które oparte jest na wykorzystywaniu kobiet przenoszących Moc. W kulturze Seanchan damane zajmują najniższe miejsce w hierarchi, a Suldam są szanowane i mogą osiągać bardzo wysokie pozycje społeczne. Wiedza ta wstrząsnęłaby podstawami Seanchańskiego społeczeństwa, gdyby wyszło na jaw, że istoty których uczy się nienawidzić i pogardzać, zajmują tak wysokie pozycje wśród najwyższych władz.

Der’sul’dam – mistrzyni sul’dam i najwyższy stopień w hierarchii trenerów niebezpiecznych zwierząt. Często należy do Niższej, a nawet Wyższej Krwi. Zwykle ma pod opieką więcej niż jedną damane, zajmuje się również treningiem sul’dam.

Damane

W Starej Mowie damane oznacza Wzięta na Smycz. Jest to pochodząca z Seanchan kobieta która urodziła się ze zdolnością do przenoszenia Jedynej Mocy i przetrzymywana przy pomocy a’dam. Damane może zostać również kobieta która nauczyła się przenosić, choć nie posiada naturalnej iskry. Mężczyźni nie mogą zostać pojmani na a’dam, działają one tylko na saidara. W Seanchan istnieje przekonanie że każda potrafiąca przenosić kobieta jest niebezpieczna i będzie czynić wielkie szkody. Dlatego muszą być pojmane i przetrzymywane jak zwierzęta, pod bezwarunkową kontrolą. Kobiety które tresują Damane nazywane są Sul’dam.

A’dam są ter’angrealami które sprawują pełną kontrolę nad pojmaną osobą. Nie pozwalają na najmniejszą swobodę. Nie możne uciec, ponieważ próba przeniesienia bransolety choćby o kilka centymetrów, powoduje gwałtowne mdłości. Również próby dotykania obroży, dają ten sam efekt. A’dam można ściągnąć przy pomocy Jedynej Mocy, ale nie może tego zrobić złapana kobieta. Co gorsza, każda próba przenoszenia w obroży, bez pozwolenia, zostaje zauważona przez Sul’dam. Damane jest wtedy dotkliwie karana. A’dam nie pozwala na dotykanie jakiejkolwiek broni, a gdy kobieta próbuje sięgnąć po taki przedmiot łapie ją silny skurcz. W otoczeniu damane nie można znaleźć żadnych ostrych przedmiotów, nawet mięso dla nich podaje się pokrojone. Zagrody w których trzyma się damane mają zabite okna, aby zapobiec wyskoczeniu i popełnieniu samobójstwa. Nawet prawo do śmierci nie przysługuje damane, są zbyt cenne, a ich właściciele niechętnie rozstają się z tak wartościowym mieniem.

A’dam działa na zasadzie połączenia, wykorzystującego doznania pojmanej osoby. Dzięki temu ter’angrealowi w umyśle Dzierżącej Smycz kobiety pojawia się niewielki kłębek emocji i wrażeń należący do damane. Sul’dam jest w stanie dodać do tego kłębka emocji dodatkowe efekty. Może na przykład sprawić że damane poczuje się jak po wychłostaniu, chociaż na jej ciele nie pojawią się rany. Oczywiście sul’dam doszły do perfekcji w torturowaniu swoich podopiecznych i stosują jeszcze brutalniejsze metody. Przez a’dam można posłać również odczucie przyjemności i w ten sposób damane są zwykle nagradzane.
Sul’dam może całkowicie zablokować dostęp do Mocy, może również zmusić damane do przenoszenia wbrew jej woli. A’dam zupełnie nie podziała na osobę która nie może przenosić. Dla niej będzie to po prostu metalowa smycz, którą bez trudu może zdjąć. Mimo iż na a’dam nie można złapać mężczyzny, oddziałują one na tych którzy są zdolni do przenoszenia. Jeśli taki mężczyzna dotknie smyczy, moc gwałtownie wleje się, zarówno w niego jak i w kobietę. Jeśli połączenie nie zostanie przerwane, na przykład, gdy mężczyzna będzie miał założoną bransoletę i nie będzie umiał jej zdjąć, obydwoje umrą w cierpieniach.

Wszystkie damane są niewolnicami i stanowią własność już od momentu gdy zostanie u nich wykryta zdolność do przenoszenia. W Seanchan uznawane są za użyteczne i inteligentne, ale tylko zwierzęta. Ubierane są w jednolite, bezkształtne szare suknie, nie noszą żadnej biżuterii. Wymaga się od nich zdolności hippicznych.
Przez ekstremalny trening i sposób traktowania, zupełnie pozbawiający woli i wolnego wyboru, damane zupełnie tracą poczucie własnej wartości. Mimo iż wydawać by się mogło, że powinny buntować się i szukać sposobów na ucieczkę, kontrola sprawowana nad nimi jest tak dogłębna, że kobiety te szybko przestają walczyć. Są tak złamane i zdominowane, że nawet uwolnione nie uciekają, domagają się aby znowu nałożyć im smycz. Sądzą że stanowią realne zagrożenie dla otoczenia i chcą zostać uwięzione ponownie. Nawet po całkowitym uwolnieniu bardzo ciężko akceptują przyznaną im wolność i ciężko im podejmować samodzielne decyzje.

Siła Damane wykorzystywana jest w każdej dziedzinie życia Imperium, ale ich głównym zadaniem jest walka. Są doskonale wyszkolone w sztuce zabijania przy pomocy Jedynej Mocy. Preferują kule ognia i błyskawice. Damane potrafią też Uzdrawiać, chociaż ten talent jest niedoceniany w Seanchan, wielu rannych woli umrzeć niż pozwolić się dotknąć przez tak pogardzaną istotę. Potrafią również kontrolować pogodę i Przepowiadać. Potrafią odnajdywać rudy metali i produkować kolejne a’dam. Czy w Seanchan powstają inne ter’angreale, a także czy damane pozwala się na produkcję broni przy pomocy Mocy, nie wiemy. Wszystkie te atrybuty sprawiły, że Seanchan stały się niepokonanym imperium.

Autor: Amyrlin

5 3 głosów
Oceń artykuł
Subskrybuj
Powiadom o
guest

0 komentarzy
Informacje zwrotne
Zobacz wszystkie komentarze
Gość
Gość
Gość
6 lat temu

Ocena gości: 5 Gwiazdek