Harriet Popham McDougal Rigney, urodziła się 4 Sierpnia 1939 roku w Charleston w Południowej Karolinie. Harriet jest poetką i redaktorką wielu powieści fantastycznych, w tym cyklu Koło Czasu, pisanego przez jej męża Roberta Jordana. Edukacja Harriet rozpoczęła się od szkoły Ashley Hall. Zostatała przewodniczącą rady studenckiej i wybitnym członkiem francuskiego i latynoskiego klubu studenckiego. W 1956 ukończyła szkołę i dostała się na studia w Welleslay na kierunek Stosunków Międzynarodowych.

Po roku przeniosła się na Harvard, zmieniając kierunek na Angielski. Studia ukończyła w 1960 roku i jeszcze na rok wróciła Charleston, gdzie pracowała jako asystentka archiwisty w Towarzystwie Historycznym. Tam otrzymała list polecający do firmy John Wiley & Sons, gdzie pracowała jako edytorka przez kolejne siedem lat. W między czasie zaręczyła się i poślubiła swojego pierwszego męża, Eda McDougala, i w 1968 urodziła syna. Po dwóch latach rozwiodła się z mężem.

Po śmierci matki w 1976 i ojca w 1977, powróciła do Charleston. O Robercie Jordanie usłyszała podczas wizyty w lokalnej księgarni. Od właściciela dowiedziała się, że chciał opublikować swoją pierwszą książkę ‘Wojownicy z Altaii’. Książka ta nigdy nie została wydana. Tym nie mniej, skontaktowała się z nim i tym sposobem, poznała swojego drugiego męża Jamesa Rigneya. Pobrali się w 1981 roku i zamieszkali z Harriet w jej domu rodzinnym. W roku 1984 Robert Jordan rozpoczął prace nad Kołem Czasu i pracował nad nim, aż do swojej śmierci w 2007 roku. Harriet zachowała swoje stare nazwisko McDougal i dalej była edytorem dla Wydawnictwa Tor. Zajmowała się między innymi Czarną Kompanią Glena Cooka, czy Grą Endera – Orsona Scotta Carda.

Przez wszystkie lata zajmowała się również edycją Koła Czasu, znała wszystkie postacie i wszystkie wątki. Robert Jordan zawsze upierał się, ze w razie jego przedwczesnej śmierci, wszystkie jego notatki mają zostać zniszczone aby nikt nie dokończył Koła Czasu.  Gdy u Jordana zdiagnozowano Amyloidozę jej rola powoli uległa zmianie. Coraz więcej aspektów, kontakt z fanami i wszystkie sprawy dotyczące ukończenia ostatniego tomu zaczęły zależeć od niej. W międzyczasie Jordan zmienił zdanie, kto wie ile w tym było zasługi Harriet: „Moje komentarze odnośnie spalenia notatek i zniszczeniu danych po mojej śmierci, spowodowane były obroną przed natrętnymi fanami. Tak bardzo chcieli zobaczyć koniec książki. Sądzili przekazanie notatek innemu pisarzowi przyśpieszy wydanie książki”.

Jordan niemalże do samego końca wierzył że jednak sam skończy książkę. Niestety parę tygodni przed śmiercią, stało się jasne że mu się to nie uda. Przekazał Harriet wszystkie notatki i wszelkie wiadomości jakie mógł, aby wybrała kogoś innego kto skończy książkę. Po śmierci męża Harriet stała się prawną właścicielką wszystkich praw do Koła Czasu. Wszystkie decyzje odnośnie wydań książki i ewentualnej ekranizacji, należą teraz do niej.

Do niej również należał wybór Brandona Sandersona jako kontynuatora serii:

Nie słyszałam o Brandonie aż do… to był tydzień po śmierci mojego męża. Przyjaciółka wpadła z wizytą. Położyła przede mną wydruk. To było podziękowanie i pochwała dla Roberta Jordana, które Sanderson umieścił na swojej stronie. Tekst był naprawdę wzruszający i pełen miłości. Wtedy pomyślałam, boże, ten facet… on wie o co chodzi w tej serii. Do teraz mam na telefonie. Zadzwoniłam do Toma Doherty ‘Wyślij mi jedną z książek Sandersona’. Jest mroczniejsza, niż książki Jordana, ale główny wątek również zmierza ku ‘Tarmon Gaidon’, decydujący moment w wojnie z Czarnym, który zadecyduje o losach świata. Tom powiedział: ‘Dobrze, skontaktujmy się z Brandonem”*

Od tego czasu Harriet uczestniczyła w procesie wydawniczym i edycji Drogi Królów pierwszego tomu Archiwum Burzowego Światła. Harriet do dziś mieszka w Charleston gdzie często bierze udział w akcjach charytatywnych i bierze czynny udział w wielu lokalnych przedsięwzięciach. Jordan często mówił że większość najważniejszych żeńskich charakterów w Kole Czasu wzorowana była na Harriet. Każdy kto czytał Koło Czasu zastanowi się zawsze, czy to miał być komplement, czy wręcz odwrotnie…

* Ostatnie Imperium
EUOLogy: Goodbye Mr. Jordan
Obrazek wyróżniający: CC-by-3.0