Pakt Dziesięciu Narodów podpisany został około 209 roku PP, bo ponad dwieście lat trwało odbudowywanie resztek cywilizacji po Pęknięciu Świata. Dopiero wtedy zaczęły odradzać się narody i zorganizowane społeczeństwa. Celem tego sojuszu była ochrona przed Cieniem i Sprzymierzeńcami Ciemności. Poszczególni Władcy nowopowstających nacji zdawali sobie sprawę z tego że porozumienie jest niezbędne, jeśli chcą zapobiec dalszej inwazji sił Cienia na ich ziemie. Tym nie mniej żaden z narodów nie chciał rezygnować ze swojej suwerenności i autonomii.

Pakt Dziesięciu Narodów, znany również jako Drugie Przymierze, trwał niemalże osiemset lat, zapewniając spokój i dobrobyt swoim obywatelom. Niestety Dziesięć Narodów borykało się z jedną dużą słabością. Wraz z upływem czasu każdy naród stawał się coraz bardziej zainteresowany własnym dostatkiem, niż dobrostanem swoich sąsiadów. Dość często zdarzało się że naród z obawy o własnych obywateli, nie wysyłał swoich żołnierzy na pomoc sąsiadom. Pakt został zawarty aby chronić wszystkie narody przed Cieniem, w miarę upływu czasu władcy zaczęli zapominać czemu miał on służyć.

Ta słabość sprawiła że gdy w roku 1000 PP z Ugoru wyszła ogromna armia Cienia, narody reagowały zbyt późno. Najazd Trolloków na ziemie Dziesięciu Narodów trwał 350 lat, a kilku narodom nie udało się dotrwać do ich końca. Wielka Bitwa pod Maighande która wybuchła w 1301 roku PP uważana jest za najbardziej decydującą podczas Wojen z Trollokami. Niestety zdrada królestwa Manatheren i upadek Aridholu złamały ducha w ludziach i jeszcze pięćdziesiąt lat pozbywano się Pomiotu Cienia z Westland. Narody które podpisały Przymierze, a którym udało się przetrwać Wojny z Trollokami (Aelgar, Eharon, Essenia, Jaramide i Safer) zostały tak osłabione, że rozpadły się na pomniejsze królestwa w przeciągu kilku lat po oficjalnym końcu wojny.