Największa bitwa Wojen z Trollokami. Wybuchła w roku 1301 PP w miejscu zwanym Maighande. Zwycięstwo w tej bitwie było punktem zwrotnym w trwającej już od trzystu lat wojnie. To zwycięskie dla ludzkości starcie złamało kręgosłup armii Cienia i zapoczątkowało proces odwrotu Pomiotu Cienia na Wielki Ugór. Wypędzanie trolloków i Władców Strachu z Westland trwało jeszcze pięćdziesiąt lat.

Bitwa wybuchła około dziesięć lat po czwartej i najbardziej niszczycielskiej próbie zdobycia Tar Valon przez Pomiot Cienia. Mimo iż nie zachowało się dużo udokumentowanych faktów z tamtego okresu, uważa się że głównym dowodzącym i strategiem podczas tej bitwy była Zasiadająca wówczas na Tronie Amyrlin Rashima Kerenmosa. Sama lokalizacja pola bitwy pod Maighande nie jest znana. Nie znamy również dokładnej liczby żołnierzy biorących w niej udział, chociaż według opowieści i legend, była to bitwa o monumentalnym zasięgu, co sugerowałoby że brały w niej udział setki tysięcy żołnierzy. Był to okres w którym Dziesięć Narodów było już mocno wykrwawionych i osłabionych, królestwa Manetheren i Aridhol upadły, a Aramaelle, Almoren i Coremanda były na skraju upadku. Możemy wiec być całkiem pewni, że na polu bitwy walczyły armie Tar Valon i królestw Aelgar, Eharon, Essenii, Jaramide i Safer. Bitwa pod Maighande była największą bitwą od czasów Pęknięcia, druga co do wielkości miała miejsce tysiąc lat później. Bitwa pod Talidar podczas której Artur Hawkwing walczył z Pomiotem Cienia